به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج علمی،پژوهشی و فناوری مازندران،ضیاء الدین الماسی اظهار کرد: معمولا ورود مستقیم فاضلاب به دریا موجب اوتریفیکاسیون(تغذیه گرایی) و به تبع آن بروز پدیده جلبکی می شود؛ در این حالت مواد مغذی در آب به حدی زیاد می شود که جلبک ها، فیتوپلانکتون ها و دیاتون ها به میزان زیاد از این مواد مغذی تغذیه می کنند که رشد سریع آنها را در پی دارد.
وی اظهار کرد: ممکن است پدیده تغذیه گرایی سمی باشد که در این صورت مرگ و میر آبزیان را به همراه دارد و در صورتی که سمی هم نباشد، سطح آب را می پوشاند و مانع رسیدن اکسیژن و نور به آب می شود که در این صورت هم مرگ و میر آبزیان را به همراه دارد.
مدیر کل دفتر آلودگی دریای سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: شکوفایی این جلبک ها باعث می شود تا رنگ سطح، تغییر کند و بنا به نوع فیتوپلانگتون ها نارنجی، قرمز و سیاه می شود که البته بعد از مدتی می پوسند و بوی بدی را هم ایجاد می کنند.
وی ادامه داد: این پدیده موجب می شود اکسیژن بیشتری در اعماق آب مصرف شود و در نتیجه، ناحیه ای معروف به ناحیه دگزون یا ناحیه مرگ و میر آبزیان به وجود آید، این حالت زمانی رخ می دهد که آلودگی فاضلابی در آب زیاد شود.
الماسی به تاثیر آلودگی روی سلامت ماهی ها اشاره کرد و گفت: گفته می شود زمانی که فلزات سنگین مانند جیوه که در فاضلاب های صنعتی وجود دارند وارد بافت آبزی شود و انسان از آن تغذیه کند، این به این معناست که این پدیده خودبخود وارد چرخه غذایی شده است و در بافت بدن انسان تجمع می کند که بسیار مضر است.
وی افزود: اما ورود فاضلاب انسانی این تاثیر را بر سلامت ماهی ها و انسان ندارد، مگر این که حاوی انگل باشد و بدن آبزی میزبان آن انگل ها شود که در این حالت به واسطه امکان انتقال بیماری و انگل، مضر است.
الماسی خاطرنشان کرد: البته فاضلاب شهری به عنوان منبع فلزات سنگین قابل توجه نیست و توجه بیشتر روی فاضلاب های صنعتی است که حاوی فلزات هستند.
وی اظهار کرد: اکنون در دریاهای ایران به جز در یکی دو ناحیه محدود که مقادیر فلزات سنگین در آن با هشدار روبرو است، در بقیه مناطق مشکلی نداریم و فاضلاب های صنعتی، تصفیه شده وارد دریا می شوند و از این رو ماهی ها سالمند.
الماسی با بیان اینکه برای مناطق آلوده برنامه های کنترلی داریم، گفت: در این راستا با صنایع پتروشیمی مانند صنایعی که در ماهشهر و بندر امام مستقرند و فعالیت آنها موجب ورود آلودگی صنعتی به دریاها می شود، برنامه هایی را با هدف کاهش بار آلودگی های صنعتی به دریا آغاز کرده ایم.
وی افزود: در این راستا این صنایع پتروشیمی واحدی به نام « کلرآلکالی» داشتند که موجب آلودگی می شد که مکانسیم آن را با استفاده از فناوری های روز به «ممبران» تغییر دادند که دیگر آلودگی به همراه ندارد، این تلاش ها تا حصول کامل حذف آلودگی در دریاها باید دنباله دار باشد.ایرنا/