به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج علمی،پژوهشی و فناوری مازندران، کرم نرئیس از شاخه کرم‌های حلقوی (Annelida) و رده پرتاران (Polychaeta) است که در رسوبات دریای خزر و تالاب انزلی یافت می‌شود. این موجودات مقاومت بالایی نسبت به تغییر در شرایط محیطی همانند دما، شوری و اکسیژن دارند و قادرند تغییرات دمایی و شوری آب را با درصد بالا و کاهش میزان اکسیژن تحمل کنند.
در حال حاضر تقاضای خرید زیادی از سوی پرورش‌دهندگان میگو برای استفاده از این کرم در مزارع تکثیر و پرورش میگوی کشور وجود دارد و پرورش‌دهندگان میگو برای تهیه این نوع کرم یا باید از صیادان محلی خریداری کنند که این موضوع به دلیل وجود آلودگی‌ها و انتشار بیماری، مشکلات و ریسک زیادی را برای پرورش‌دهندگان میگو به همراه دارد و یا برای تامین نیازهای داخل این جانداران باید کفزی را از خارج وارد کنیم.
از آنجایی که غذای زنده در تکثیر و پرورش لارو ماهیان و آبزیان با ارزش شیلاتی به منظور بازسازی ذخایر و تولید گوشت، نقش مهمی دارد، از غذاهای خشک تجاری برای تغذیه ماهیان آب شور و شیرین استفاده می‌شود؛ ولی منابع غذای زنده با توجه به اهمیت و کاربرد آنها بیشتر مورد توجه قرار دارند.
از این رو پرورش کرم‌های نرئیس در داخل کشور می‌تواند نیاز داخلی مراکز تکثیر و پرورش ماهیان و آبزیان اقتصادی بخش‌های خصوصی و دولتی را از یک طرف و صادرات آن به خارج را از سوی دیگر تامین کند.
بر این اساس ذبیح‌الله پژند از محققان موسسه تحقیقات بین‌المللی تاسماهیان دریای خزر با استفاده از کرم‌های موجود در تالاب انزلی پروژه تحقیقاتی را اجرایی کرد و در آن به دانش فنی تکثیر کرم نرئیس دست یافت.
بالا بودن ارزش غذایی کرم‌های نرئیس از نظر میزان پروتئین و اسیدهای چرب غیر اشباع و تغذیه از مواد آلی پوسیده و یا مواد دفعی آبزیان از مهمترین مزایای این جانداران است.
این نوع کرم‌ها نیز یکی از عوامل موثر در بلوغ زودرس میگو برای استفاده در مراکز تکثیر میگو بشمار می‌رود و موجب کاهش هزینه‌های میزان تولید کرم‌ها در واحد سطح خواهد شد. ضمن آنکه قیمت آنها در بازارهای جهانی بالا است.
به گزارش ایسنا، در این مطالعات در گام اول تکثیر کرم‌ها به شکل انبوه و در گام‌های بعدی تاثیر آن در رشد و بازماندگی لارو تاسماهی ایرانی مورد تحقیق قرار گرفت.
این محقق برای این منظور ابتدا اقدام به جمع‌آوری کرم‌های نرئیس موجود در رسوبات تالاب انزلی توسط دستگاه گراب کرده و بعد از آن، رسوبات با الک یا چشمه ۵ دهم میلی‌گرم شستشو داده شده است و مواد باقی مانده موجود در الک به همراه کرم‌های نرئیس به صورت زنده به مکان پرورش منتقل و اقدام به جداسازی کرم‌ها از رسوبات شده است.
در این مرحله کرم‌ها در مخازن فایبرگلاس یا بتونی و به ارتفاع یک متر و حاوی رسوبات ماسه‌ای قرار داده شدند و کرم‌ها داخل منافذ زیستی خود بدون هیچگونه اقدامات عملی از سوی پرورش‌هنده تکثیر یافتند.
تغذیه این موجود از طریق گوشتخواری، گیاهخواری، دیتریت خواری و فیلتر فیدر انجام می‌شود و نقش مهمی در تجزیه مواد غذایی در رسوبات دارند. لاروها با تغذیه از غذاهای کنسانتره یا اقلام غذایی حیوانی ارزان‌قیمت و حتی گیاهی رشد می‌یابند.
این نوع کرم‌ها در داخل کشور ۴۰۰ تا ۶۰۰ هزار ریال به فروش می‌رسند و با تولید ۵ تن در سال به طور میانگین مبلغ ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون ریال درآمد ناخالص حاصل خواهد شد.
به گفته مجری طرح، این طرح قابلیت توسعه و دستیابی به تولید انبوه را در مناطق مستعد به ویژه مناطق ساحلی دریای خزر دارد و درآمد آن در مقایسه با سایر تولیدات زراعی، کشاورزی و شیلاتی از میزان بالاتری برخوردار است.
محققان این طرح، آمادگی خود را برای همکاری و مشارکت برای اجرای این طرح از ابتدا تا مراحل تولید و عرضه به بازار محصول اعلام کرده‌اند.ایسنا/
انتهای پیام