به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج علمی،پژوهشی و فناوری مازندران، موم گوش، ماده‌ای زردرنگ و چرب، دارای حالت چسبندگی است که برای نرم نگهداشتن و حفظ سلامت مجرای گوش خارجی ضروری است.
‘الکسیس نوئل’ از موسسه فناوری جورجیا در آمریکا و همکارانش متوجه شدند که این مایع عجیب و غریب بدن، به طور بالقوه می تواند الگویی برای ساخت چسب برای استفاده کاربردی در فناوری باشد.
آنها با جمع آوری نمونه هایی از موم گوش چند حیوان مانند خوک، گوسفند، خرگوش و سگ ، این ماده را مورد مطالعه قرار دادند و متوجه شدند که ویژگی های موم گوش در میان این پستانداران مختلف که شکل و اندازه گوش متفاوتی دارند، به اندازه زیادی هماهنگ است و غلظت، نحوه جریان یافتن آن و حتی ظاهر موم گوش در تمامی این حیوانات به اندازه زیادی مشابه است .
محققان همچنین شکل کانال گوش حیوانات مختلف و حرکات فک آنها را بررسی کردند تا نحوه تاثیر این عوامل را بر جریان یافتن موم گوش و نهایتا بیرون آمدن آن را از گوش بررسی کنند.
این تحقیق نشان داد که موم گوش یک سیال غیرنیوتونی است، به عبارت دیگر به خودی خود بسیار غلیظ و چسبناک است اما زمانی که یک نیرو به آن اعمال می شود سریع تر جریان می یابد؛ در نتیجه، تا هر زمانی که موم گوش در داخل گوش بماند، نهایتا به واسطه فشار و حرکت فک از گوش خارج می شود.
همچنین موم گوش در داخل گوش، کاربرد فیلتر دارد. موم گوش سایر ذرات را به دام می آندازد و آنها را در شبکه ای از موهای کوتاه پوشیده از موم چسبناک گرفتار و از گوش داخلی در برابر مواد زائد و باکتری محافظت می کند.
محققان دریافتند که موم گوش با جذب گرد و غبار در نهایت شکننده می شود و امکان می یابد که از گوش جدا و خارج شود و فضا را برای فعالیت موم جدیدتر و پاکیزه تر در داخل گوش باقی گذارد.
آنها خاطرنشان کردند که بر این اساس یک پتانسیل موجود ساخت نوعی سطح چسبناک با استفاده از موم گوش زیست تقلید (بیومیمتیک) است که می تواند در یک سیستم تهویه برای تجهیزات روباتیک و یا سایر انواع ماشین آلات مورد استفاده قرار گیرد.
این مطالعه در مجله Society for Integrative and Comparative Biology منتشر شده است.ایرنا/