علاقه، شرط اصلی برای موفقیت در کار/ لزوم استفاده از تست استعدادیابی در سیستم آموزشی

به گزارش خبرنگار سازمان بسیج علمی،پژوهشی و فناوری مازندران،کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی است ولی عشق و علاقه به کار فنی سبب شده که تولیدکننده صنعتی شود.

حسن راشد متولد سال ۵۱ است و نزدیک به ۲۰ سال سابقه کار در زمینه لوازم الکترونیک دارد، سال ۱۳۷۵ با مقداری سرمایه گذاری اقدام به راه اندازی شرکتی با نام پارس حفاظ کرد که تا سال ۸۶سرمایه آن را به ۶۰۰ میلیون تومان رساند .

آن طور که می گوید:شرکت پارس حفاظ در سال های آخر با ۴۲ کارگر کار می کرد تا اینکه با سهمیه بندی بنزین ، به دلیل افزایش قیمت آن و نوسانات بازار در سال ۸۷تصمیم به تعطیلی شرکت می گیرند.

یک سال و نیم است که عضو سازمان بسیج علمی،پژوهشی و فناوری مازندران شده و ۶ ماهه که در زمینه طراحی و تولید انواع خشک کن در حال فعالیت است؛اعتقاد دارد که هر کسی برای شروع کار باید سبک جدیدی برای خودش انتخاب کند، خودش هم این روش را در پیش گرفته است و با چند فنی کار  در رشته های مختلف همکاری دارد.

پشتکار یکی از الزامات کارآفرینی

راشد درباره تعریف کارآفرینی می گوید:کارآفرینی چند اصل نیاز دارد، بعضی وقت ها باید خلاق باشیم و خودمان وسیله جدیدی ابداع و وارد بازارکنیم ؛تقریبا ما در مورد خشک کن همین کار را انجام دادیم چون این دستگاه در بازار ایران وجود داشت ولی مشخصات خاص و با قیمتی که به آن نمی خورد، ماهم دستگاهی مشابه با قیمت ارزان تر و کیفیت مناسب تر تولید کردیم.

photo 2016 12 28 16 17 01

وی می افزاید:بسیاری از افراد می توانند با نگاه به بازار فروش متوجه وسایل کمیاب موجود شوند و همان را تولید و وارد بازار کنند،البته پشتکار یکی از الزامات کارآفرینی است و برای شروع کار نیاز به سرمایه آن چنانی هم نیست.

راشد با بیان اینکه خودم در سال ۷۵تنها با ۳۵ هزار تومان کارم را آغاز کردم، ادامه می دهد:اگر یک کارآفرین پشتکار لازم را داشته باشد می تواند از تسهیلات بانکی هم برای پیشرفت کار استفاده کند، البته با توجه به سود بالا این مورد را توصیه نمی کنم.

این فعال صنعتی با اشاره به اینکه تولیدکنندگان صنعتی به حمایت دولت هم نیاز دارند، می افزاید:در بازار صنعت ایران با توجه به نوسانات قیمت کمی کارکردن خطرناک است و همین عامل سبب شده تا مردم کمتر به سمت تولید حرکت کنند؛البته در کنار آن نظام اداری کشور و قوانین کار هم کمی دست و پاگیر است.

واردات کالا، معضلی برای بخش تولید

وی به واردات کالا به عنوان معضلی برای بخش تولید اشاره می کند و ادامه می دهد:افراد برای شروع کار می توانند وسیله ای که از سوی شرکت های خارجی وارد کشور نمی شود را انتخاب کنند و در ادامه با کمی خلاقیت و قیمت منصفانه، بازار فروش را به دست آورند.

راشد اعتقاد دارد با شناسایی بازار هدف و نیازمندی مردم می توان در بخش صنعتی موفقیت لازم را کسب کرد و بدون دریافت تسهیلات بانکی و با سرمایه پایین هم کار کرد؛در کنار آن تولیدکنندگان صنعتی باید به فکر منافع جمع باشند و با کمی ضرر از تلاش خود دست نکشد.

شروع آموزش کارآفرینی از سنین پایین به فرزندان

این روان شناس با بیان اینکه  آموزش کارآفرینی باید از سنین پایین آغاز شود، می گوید:متأسفانه سیستم آموزشی ایران قادر به شناسایی استعداد دانش آموزان نیست، در کشورهای خارجی، ملاک ارزیابی دانش آموزان براساس نمره نیست ولی در ایران این روند وجود دارد و در طول ۱۶ سال تحصیل، هیچ کار عملی به افراد آموزش داده نمی شود.

این فعال صنعتی با اشاره به تأثیر بازدید های صنعتی در افزایش انگیزه برای فعالیت های عملی در دانش آموزان،ادامه می دهد:انگیزه شرط اصلی برای شروع یک فعالیت و ادامه آن است ولی در حال حاضر بیشتر دانش آموزان به دلیل انجام برنامه درسی نظری و تکراری، اشتیاقی برای ماندن در مدارس ندارند به طوری که با افزایش تعطیلات خوشحال می شوند.

لزوم استفاده از تست استعدادیابی در سیستم آموزشی

راشد می افزاید:لازم است تا مسئولان آموزش و پرورش روند تدریس نظری را اصلاح کنند  تا دانش آموزان انگیزه بیشتری برای فعالیت های عملی در زندگی آینده پیداکنند.

وی با بیان اینکه تست های استعدادیابی بسیاری برای ارزیابی دانش آموزان در خارج از کشور استفاده می شود ، می افزاید:ولی در ایران توجهی به سنجش و تشخیص استعداد دانش آموزان نمی شود و تحصیل کرده های ما هم صرفا به دنبال مدرک و پشت میزنشینی هستند.

راشد با اشاره به اینکه دانشگاه های ما هم به نوعی روند آموزش و پرورش را دنبال می کنند و کمتر کلاس های عملی برای دانشجویان برگزار می شود، ادامه می دهد:بیشتر دانشجویان ما ظرفیت و علاقه لازم برای کارهای پژوهشی ندارند.

نبود ارتباط میان دانشگاه و صنعت

این کارشناس با بیان اینکه تلاش بسیاری برای ارتباط میان دانشگاه ها و بخش صنعتی صورت گرفته ولی به نتیجه مناسب نرسیده است،می گوید:دانشگاه ها نسبت به نیازهای بخش صنعت آگاهی لازم را ندارند و در مقابل صنعت هم به دانشجویان اعتماد ندارد تا بدان جا که برای استخدام نیرو، چند سال سابقه کارمفید می خواهد و همین موضوع سبب می شود که یک مهندس علیرغم داشتن توان لازم ولی به دلیل نداشتن سابقه کار، نتواند شغلی پیداکند.

وی با اشاره به قهربودن دانشگاه و صنعت، می افزاید:در حال حاضر متولیان بخش صنعتی حتی نسبت به درصد فعالان این عرصه اطلاعات ندارند،از سویی نیاز به حمایت مسئولان در سطح کلان برای ارتباط میان دو بخش صنعت و دانشگاه احساس می شود.

 انتهای پیام:ن.ک/

پیمایش به بالا